سقای تشنه ، بی دست و سر شد

قمر كرببلا ، شق القمر شد

یا ابوفاضل

******

ریزد ستاره ، از چشم مهتاب

شد از خجالت ، آب آورم آب

نمانده مشك و ، نمانده دستی

ای شكسته سر ببین پشتم شكستی

یا ابوفاضل

*****

تیر ستم تا ، چشم تو بسته

پهلویت آمد ، پهلو شكسته

زهرا گرفته ، سرت به سینه

علقمه پر شده از بوی مدینه

یا ابوفاضل

*******

آتش گرفته ، بال و پر تو

چیزی نمانده ، از پیكر تو

علمدار من ، چه شد علمت

می بوسم با چشم تر دست قلمت

یا ابوفاضل

شاعر : میثم مومنی نژاد