از جفای اهل کینه ، شد ترک ترک آیینه

مادرم زخمی بالش ، از ستم های مدینه

نکردن احترامش ، گرفتن جلو راهش

میون کوچه ها

رخ اون شده نیلی ، ز سنگینی سیلی

نداره دیگه نا 

زینب و قلبی که خونه، مادر مرو مادر

حال بابام پریشونه ، مادر مرو مادر

******

رنگ مادرم پریده ، دیگه از دنیا بریده

معلومه از حال و روزش ، توی کوچه چی کشیده 

کبوده روی ماهش ، منو کشته اون آهش

بی تاب و مضطرم

براش دل نگرونم ، همش روضه میخونم

خمیده مادرم

زینب و قلبی که خونه، مادر مرو مادر

حال بابام پریشونه ، مادر مرو مادر

شاعر : رضا رسولی