باز شهرمون/ مثه همه مُحرّم ها
مشکی شده/ به رنگ چادر زهرا ۲
نمردم، خداروشکر    هنوزم، دو تا چشمام
میباره، مثه بارون              برای، غم آقام
اعتقادمه این  کلامِ نَغْز و ناب
من غلامم و تا ابد حسین ارباب۲

اسمِ آقا/ دل و میده جلا حتّی
یاحسینِ/ رو آشِ کاسهْ نذری ها ۲
یه لقمه، از این نذری       به دردا، میده درمون
می گیرن،مسیحی ها         برای، مریضاشون
فقرِ مُطلَقم تا حسینه دستگیرم
عمریه سر سفره هاش نمک گیرم۲

باز کودیکیم/ میشه پیش چشام تصویر
تا میبینم/ تو دست بچه ها زنجیر ۲
نمیره، ز یاد من               محّرم، شدم نوکر
که پوشوند، پیرن مشکی   با گریه، تنم مادر
گفت:سپردمت من به دست ثارالله
عاقبت بخیر میشی توی این دستگاه

شاعر : عبدالله باقری