منو می‌شناسن ، به عنوان تو

فدای ذکر ، حسین جان تو

رسول تُرکِ ، تو رو که دیدم

شدم تو هیئت ، مسلمان تو

دیوونه که پی می نایاب باشه

بهتر از اینه که تو محراب باشه

تو عرف ما گریه داریم تا گریه

گریه خوبه برای ارباب باشه

ارباب ، من اونم که واسه عشق تو قید خودشم زد

ارباب ، چه سرنوشتی زهرا واسه نوکرات رقم زد

ارباب ، روی حواله مون مُهر یه اربعین حرم زد

کرببلا کرببلا ، اللهم الرزقنی

کرببلا کرببلا ، از حرم امام رضا

کرببلا کرببلا ، برم برنگردم ایشالا

******

میون صحنت ، مصلی داری

تو روضه ات عرش ، معلی داری

تموم عالم ، گداتون باشه

کنار سفره ات ، بازم جا داری

جزو اماکن مقدسی بود

هرجا واسه رقیه مجلسی بود

میخوام منم سگ شما بدونن

رسول تُرکت مگه کم کسی بود

ارباب ، کسی که به تو رو زد دیگه بی نیاز ز غیر شد

ارباب ، تو دستگاه تو هر کی اومد عاقبت بخیر شد

ارباب ، مثه رسول تُرک و علی گندابی و طِیِّب و زُهِیر شد

کرببلا کرببلا ، اللهم الرزقنی

کرببلا کرببلا ، از حرم امام رضا

کرببلا کرببلا ، برم برنگردم ایشالا

******

مریده عشقم ، مراده ارباب

چیو خواستم که ، نداده ارباب

درسته که راه ، زیاده ارباب

میام کربلا ، پیاده ارباب

مادر تو تو عرش هیءت داره

اکثر شبهاش خدا دعوت داره

مرحوم بهجت میگه اشک روضه ات

قدر نماز شب فضیلت داره

ارباب ، منو میشناسی مشتری هر سال عزاتم

ارباب ، بهشتم اگه پام وا بشه دنبال عزاتم

ارباب ، قیامت واسه شفاعت پی شال عزاتم

کرببلا کرببلا ، اللهم الرزقنی

کرببلا کرببلا ، از حرم امام رضا

کرببلا کرببلا ، برم برنگردم ایشالا

شاعر : میثم میرزایی