دستان کوچک نگاهی ، نایی برایم نمانده

از بس دویدم خدایا ، پایی برایم نمانده

من دختر پادشاهم

ویرانه شد جایگاهم

******

عمه ببین رنگ لب ها بر ماتم و غصه افزود

بی شک ز یادت نرفته دست عدو خیزران بود

این آخرین خواهشم است ، حاجت به جز این ندارم

قدری کمک کن توان ده ، این سر به دامن گذارم

بابا مزین نمودی ، ویرانه را با قدومت

روشن نمودی دلم را ، ای ماه من با وجودت

من دختر پادشاهم

ویرانه شد جایگاهم

******

دیگر ندارم تحمل بر بغض بین گلویم

هر دم که اسم تو بردم ، سیلی عدو زد به رویم

زیر لگدهای دشمن ، عمه به دادم رسیده

بنگر که قد رقیه ، از فرط غم ها خمیده

درمان ندارد یتیمی ، بابا مرا راحتم کن

زخم مرا مرحمی ده ، رخت سفر قامتم کن

من دختر پادشاهم

ویرانه شد جایگاهم

شاعر : حسین رضائیان