شکسته استخونم ، به لب رسیده جونم

خدا کنه تا وقتی ، بیای زنده بمونم

کاشکی میشد قاسم پاشه ، دور سرت بگرده

ببین تموم پیکرم ، پر از گلای درده

بیا که ممکنِ نفس ، از سینه بر نگرده

دِینِ حسن گشته ادا

دیگه شدم حاجت روا

******

طعم عسل همینه ، تن یکی با زمینه

نذار کسی تو خیمه ، این بدن و ببینه

ای کاش واسم بازم خبر ، از تو حرم بیاری

تا هست علمدارت عمو ، محال کم بیاری

حی علی خیر العمل

جسمم شده موم عسل

شاعر : محمد مبشری