دل در شور و شین ذکر لب هایم یاحسین

ای به زهرا نور عین

پر کشم سوی تو مست و شیدا در کوی تو

عشقه بین الحرمین

نبود چون قابل تو این جان من ای ارباب

به تمنای تو دهم سر نوکر خود دریاب

مکنید دیوانه خطابم تازه شدم عاقل

به بهشت کرب و بلا من هوش و خوشم ای دل

چه کنم بی کربلایت

صحن و سرایت رنج و بلایت

یاحسین جانم حسین

----------

مستم و مستانه لب بی می و پیمانه

در دلم کرده خانه

عشق تو ثارالله زده پل افتادم در راه

همه گویندم دیوانه

کفنم با پیروهن مشکی چه صفا دارد

تربتت ارباب به خدا چون حکم شفا دارد

مزنیدم حد که شدم با مهر حسین عاشق

گر بمیرم زین سبب آخر کرده مرا لایق
بنگر بر شور و حالم

بر پر و بالم خسته از عالم

یاحسین جانم حسین

--------

روی نیزه قاری خون ز رگ های تو جاری

گشته اندوه و زاری

ای غریب مادر بنگر جان چشم خواهر

همچو ابر بهاری

چه کنم یک لحظه جدا از تو نتوانم شد

به گواه رنج و فراقت قد کمانم شد

تو ز پیمان روی سنان در شور و مناجاتی

به دو عالم شاه جدا سر قبله ی حاجاتی

یاحسین جانم حسین

-----------

گشته ام سرگردان مانده ام از هر سو حیران

ای چراغ بی پایان

پرسه زن در کویت چشم دل گشته در سویت

مانده ام جا از یاران

سگ سرگردان و از این قافله جا ماندم

که بجز در خانه ی تو من از همه جا راندم

تو چه خواهی و چه نخواهی صاحب من هستی

به کجا روی آورم آخر با گنه و پستی

تو مرا قلاده بزن آقا

بی کسم و تنها افتاده ام از پا

یاحسین جانم حسین

---------