خاطره ي كوچه‏ ها ، هيچ وقتى يادت نميره

هميشه از ماتمش ، دل تو آتيش مى‏گيره

چشم تو يه كاسه خون

مادرت دل نگرون

حالا يه عمره كه شده غصه و غم حاصل تو

خاطره مدينه و كوچه شده قاتل تو

بعد يه عمر ميون طشت مى‏ريزه خون دل تو

ـــــــــــــــــــــــــ

موقع تشييع تو ، چشما شده درياى خون

ولى ببين اومدن ، يه عدّه با تير و كمون

از غمت دلا گرفت

آسمون عزا گرفت

با تيرهاشون انگار بازم باغي رو آتيش كشيدن

پر از گل لاله شده از خون تازه اين بدن

دوخته شده به همديگه تابوت و پيكر و كفن

شاعر : یوسف رحیمی