دوباره از ناله و آه (پرشده سینه)

یه قافله رسیده از ( سمت مدینه )

زینب میگه اینجا چقدر (خاکش غریبه)

یه بوی آشنا میاد (که بوی سیبه)

چقدر پر از غم این سرزمینه

بیا داداشم بریم مدینه

راهمونو چرا گرفتن / چی میخواتن از جونت حسین جان

بگو که ما کوفه نمیریم / بگو میریم هرجا که میخوان

دلم من آروم نداره

چشِ بچه ها میباره

چه کنیم برای چاره

مهمونی به این عجیبی

داداشم چقدر غریبی

اره تو شیب الخضیبی

یاحسین غریب مادر

از لشگر دشمن چرا (نفرت میباره)

داداش مگه از تو کسی ( کینه ای داره)

چه رسمیه دارن واسه ( مهمون نوازی)

چرا آخه کوفه ما رو (گرفت به بازی)

دلم گرفته برای مادر

بیا بریم تا نمیرم اخر

بیاد حرف مادر اومد / گفت ببوسم زیر گلتو

بدم بهت لباس پاره / تا که همون بمونه رو تو

داره این دلم میمیره

بی تو قلب من میگیره

بعد تو زینب اسیره

داداشم نگو محاله

راه برگشتن خیاله

جای تو تو اون گوداله

یا حسین غریب مادر