سایه­ی غم ، به خیمه نشسته

خیز و بنگر ، که پشتم شکسته

آمدم با ، نفس­های خسته

اباالفضل(ع) ، ببینی کودکان را

اباالفضل(ع) ، ببینی دشمنان را

اباالفضل(ع) (۳)

بسته شد چشم تو، واشده چشم غم

خود بگو من چه سان ، رو کنم بر حرم

اباالفضل(ع) (۲)

رفته تا بیکران ، آهِ خیمه

دستت افتاده ، در راه خیمه

در مِحاقی(هاله­ی) ، تو ای ماه خیمه

اباالفضل(ع) ، تویی تکیه گاهم

اباالفضل(ع) ، تو پشت و پناهم

اباالفضل(ع) (۳)

خواهرم نوحه گر ، بر دو دست قلم

روضه خوانت شده ، مشک و دست و عَلَم

اباالفضل(ع) (۲)

شاعر : احسان پیریابی