(ا) اى خدا را همه دم يار و مدد کار حسين
(ب) به رخت جلوه ى زهراست پديدار حسين

(پ) پور حيدر نگهى جانب عشاق نما
(ت) تو بفرما ره اين غمزده هموار حسين

(ث) ثروتم را بنگر نيست به جز مهر شما
(ج) جان زهرا نظرى کن به من زار حسين

(چ) چقدر گريه کنم ؛ گريه بر احوال خودم
(ح) حرمت را نشدم لايق ديدار حسين

(خ) خودت آقا نظرى کن به من از جود و کرم
(د) دل غافل ؛ شده همواره گنهکار حسين

(ذ) ذوب کن جان على جمله گناهان مرا
(ر) ره نشانم بده اى مونس و غمخوار حسين

(ز) زينت دوش نبى تا که زمين افتادى
(ژ) ژاله خون شد بخدا زين همه ايثار حسين

(س) سرت اى واى چرا بر سر نى رفته بگو
(ش) شده بى تاب تو آن سيد بيمار حسين

(ص) صبر ما سر برسد زين غمتان واويلا:
(ض) ضربه مى زد به لبت چوب ستمکار حسين

(ط) طاقتش نيست ببيند بخدا دخترتان
(ظ) ظرف آب و سخن از لعل لب يار حسين

(ع) عرشيان را بخدا يکسره آتش بزند
(غ) غم طفلان حرم ؛ دست علمدار حسين

(ف) فکر قنداقه ى خونين على کشته مرا
(ق) قلب عالم شکند اين گل بى خار حسين

(ک) کار هر کس نبود گفتن از دخت على
(گ) گرد رأست شده همواره عزادار حسين

(ل) لب چو وا کرد و ز مظلومى تان گفت سخن
(م) مرد و زن شد به غمت زار و گرفتار حسين

(ن) ناباهلان همه را خار و زمين گير نمود
(و) وارثت گشته در اين سختى پيکار حسين

(ه) همه را کرب و بلا بردى و اما آقا...
(ی) يک دل اينجا شده خون از غم بسيار حسين

شاعر : سیروس بداغی