ما سائل غمیم بدنبال ماتمیم

در روز چند بار سر سفره غمیم

بالاى بام خانه تو را جار میزنیم

زهرا اگر قبول کند مثل پرچمیم

دم میدهیم و میت مان زنده میشود

حداقل در این دهه عیسى بن مریمیم

مابین گریه فاطمه سرمیزند به ما

فرقى نمیکند که زیادیم یا کمیم

ما را اگر غلام سیاه آفریده اند

خیلى شبیه رخت سیاه محرمیم

هم تو کنار مایی و هم ما کنار تو

یعنى هنوز هم که هنوز است با همیم

امروز پاى روضه تو گریه مى کنیم

فردا شریک حج رسول مکرمیم

هنگام گریه قطره به قطره تبرکیم

هنگام گریه آب فراتیم، زمزمیم

با تو در این زمین خدا آشنا شدیم

ممنون آن گناه نخستین آدمیم

ما را بخر، ضرر بده اصلا، چه میشود؟

خوبیم یا بدیم همینیم درهمیم

واى از کسى که پیر شد و کربلا نرفت

ما کربلا نرفته فقیر دو عالمیم

گریه بده وگرنه ازینجا نمیرویم

ما سائل غمیم بدنبال ماتمیم ...

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان