باده در شور تمنّاست خدا می داند
آسمان محو تماشاست خدا می داند
شور در ثانیه ها ، ثانیه ها در شور است
عشق در آینه پیداست خدا می داند
عرش و فرش و همه ی کون و مکان پا بست
طرّه ی گیسوی طاهاست خدا می داند
و به زهراش قسم این دل مجنونم در
قبضه ی حضرت مولاست خدا می داند
ساقی کوثر علی(ع) ، ساقی حیدر(ع) زهراست
سرّ این قصّه هویداست خدا می داند
من یقین دارم اگر محشر کبری باشد
صاحبش حضرت زهراست خدا می داند
دل به دریا بزن و عاشق زهرایی باش
ک،عاشق از درد مبرّاست خدا می داند
گوش کن نغمه ی یا فاطمه(س) عالم را
دم این نغمه مسیحاست خدا می داند
بیخود از خود غزلی ساختم از جنس بلور
در دل قافیه غوغاست خدا می داند
منبع:سایت تبیان زنجان
- پنج شنبه
- 21
- اردیبهشت
- 1391
- ساعت
- 9:7
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه