امروز نوشتند کبوتر شدنم را

پروازکنان راهى دلبر شدنم را

چشمان من از شوق، مهیاى شراب است

مدیون توأم لذت ساغر شدنم را

آنقدر نرفتم ز در خانه گرفتم

تا روز ابد سائل این در شدنم را

گفتند برو نوکر صاحب کرمى باش

دادم به شما نامه ى قنبر شدنم را

یک عمر به دور سر تو گرد طوافم

امضا بزن از اهل جهان سر شدنم را

باید که بگوش همه حالا برسانم

فوراً خبر مست پیمبر شدنم را

خوب است بدانید به دربار رسیدم

تا پشت در احمد مختار رسیدم

روزى که تو از راه رسیدى دل ما ریخت

خیر قدمت وِلوله در أرض و سما ریخت

کفار هم از بودن تو بهره گرفتند

باران کرامات تو آقا همه جا ریخت

مکه ز نفس هاى تو توحید سرا شد

از بس که به هر جا گذرت عطر خدا ریخت

دیدند به ایوان مدائن ترک افتاد

از هیبت سبحانى تو بت کده ها ریخت

پیچید در عالم خبر آمدن تو

تا صبح در خانه ى تو خیل گدا ریخت

گر اهل مناجات شدیم علتش این بود

الطاف تو در کاسه ى ما شوق دعا ریخت

با امر شما ساعت خورشید عوض شد

حتى جهت حرکت خورشید عوض شد

تا هست خدا نام تو برجاست یقیناً

بر دامن تو دست گداهاست یقیناً

در کشور ما اسم تو در صدر اسامى است

چون نام محمد شرف ماست یقیناً

یک عمر پناه غم تو چادر زهراست

پس دختر تو ام ابیهاست یقیناً

فهمیده ام از بوسه ى هر روزه به دستش

آرامش تو حضرت زهراست یقیناً

وقتى همه جا ورد زبان تو على بود

یعنى که وصى ، حضرت مولاست یقیناً

هربار که در جنگ به کار تو گره خورد

شمشیر على حل معماست یقیناً

با تیغ کج آورده به حیرت همگان را

خم کرده قد و قامت شمشاد قدان را

ما تا به ابد دست به دامان شماییم

خاریم ولى جزو گلستان شماییم

خشکیم، کویریم ولى شکر گذاریم

صد شکر که لب تشنه ى باران شماییم

از رى به امیدى در این خانه رسیدیم

راهى بده آقا همه مهمان شماییم

اى کاش که ما را به غلامى بپذیرد

تا فخر کنیم اینکه غلامان شماییم

ما شیعه شدیم از کرم حضرت صادق

مؤمن به تعالیم و مسلمان شماییم

ارث از تو گرفتیم که بى تاب حسینیم

دل سوخته ى دیده ى گریان شماییم

از یُمن روایات شما روضه نشینیم

در بَندِ حسینیم و گرفتار ترینیم

شاعر : سید پوریا هاشمی