شب جمعه می وزه ، تو حرم یه عطر سیب

می‌گیره همین شبم ، دل نوکرت عجیب

میره هر کسی حرم به خدا که میشه دلش حزین

شب جمعه زائرت مادرته و ام بی بنین

همه فکر و ذکر نوکرته یه سلام همین آقا

بده رو به رو ضریح و بذاره سرش رو رو زمین

به تو آقا بدهکارم ، منم اونی که بیمارم

 ولی دل که آقا دارم

شده عمری آقا کارم ، از غم دوری می بارم

سر رو تربت که می‌ذارم

امون ای دل ، امون ای دل

******

می‌خونی با یک نگات ، غم چشمای ترو

کی میدونه بهتر از ، شما حال نوکرو

وقتی روضه های قتلگاهت آقا میشه قاتلم

دیگه درد دوری از حرم و بذارم کجا دلم

کاشکی باشم و ببینم آقا با دعای مادرت

یه سفر با مادرم بشه زیارتِ تو شاملم

تو که آقا سوام کردی ، واله و مبتلام کردی

 عاشق کربلام کردی

پس خودت من رو راهیم کن ، آقا بازم هواییم کن

منو کرببلاییم کن

امون ای دل ، امون ای دل

شاعر : محمد جواد حیدری