دنیاست چو قطره ایّ و ، دریا زهرا

کی فرصت جلوه دارد اینجا ، زهرا

قدرش بود امروز نهان چون دیروز

هنگامه کند و لیک فردا ، زهرا

خالق چو کتاب خلقت انشا فرمود

عالم چو الفبا شد و معنا ، زهرا

احمد که خدا گفت به مدحش : لولاک

کی می شدی آفریده ، لولا ، زهرا

طاها و علی دو بیکران دریایند

وآن برزخ ما بین دو دریا زهرا

او سرّ خدا و لیلة القدر نبی است

خیر دو سرا ، درخت طوبی ، زهرا

بر تخت جلال ، از همه والاتر

بر مسند افتخار ، یکتا ، زهرا

در آل کسا محور شخصیّتهاست

مابین اَب و بَعل و بنیها ، زهرا

سر سلسله ی نسل پیمبر کوثر

سرچشمه ی نور چشم طاها ، زهرا

تنها نه همین مادر سبطین است او

فرمود نبی : اُمّ ابیها ، زهرا

آن پایه که دیروز پیمبر بنهاد

امروز نگهداشته بر پا ، زهرا

از احمد و مرتضی چه باقی ماند

از مجمعشان شود چو منها ، زهرا

حرمت بنگر که در صفوف محشر

یک زن نبود سواره الا زهرا

هنگام شفاعت چو رسد روز جزا

کافی است برای شیعه ، تنها ، زهرا

حیف است ( حسانا ) که در آتش سوزد

آن شیعه که ورد اوست : زهرا ، زهرا

شاعر : حبیب الله چایچیان