بیشتر از پیش، حالم را مراقب می شوم
نَفْسِ بد افسار را اینگونه صاحب می شوم

هر چه می شد بر سرم آورد، اما بعد از این
اولِ ماه است و در این جنگ غالب می شوم

مرکبش بودم مرا این سو و آن سو می کشید
دیگر از امروز مرکب نه، که راکب می شوم

توبه هایم را شکستم راهم از تو دور شد
بنده بودن را از اول باز راغب می شوم

لذت دنیا ز من حجب و حیایم را گرفت
توبه خواهم کرد بعد از این و تایب می شوم

رشوه دادن بر گناه و، هرزه چشمی و ریا
دور از این حرفها و این مطالب می شوم

گفته بودی توبه کن، من هم تو را می بخشمت
توبه کردم امشب و، بر عفوْ واجب می شوم

آرزویم دیدنِ یک بار شهر کربلاست
واردِ کرببلا روز رغایب می شوم؟

تا گناهم را ببخشی، زیر لب گفتم حسین
مطمئن هستم که از اهلِ مواهب می شوم

تشنه لب بینِ دو نهرِ آب، نَحرَش کرد شمر
گفت زینب بعد از این اُمُ المصایب می شوم

شاعر : رضا باقریان