عالم پر از غم است و دلتنگ دیدنت
در انتظار لحظه ی سبز رسیدنت

خون می چکد ز پنجه ی کفتارهای کفر
حلاج های عشق تو ، بر دارهای کفر

هر روز قتل و غارت و کشتار شیعیان
هر روز اشک و حال گرفتار شیعیان

آتش به قد و قامت هر لاله می زنند
ویرانه های درد یمن ناله می زنند

سیصد سوار تشنه ی یک یا حسینتان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

دارد دوباره حرمله تکرار می شود
نوزاد و تیر و حنجره تکرار می شود

گهواره های خالی و فریاد مادران
این زخم های بی حد و غم های بی کران

چشمان زینبیه شده غرق اشک و آه
کی می رسد به صبح ظفر این شب سیاه..!

کشتی بساز نوح زمان و قیام کن
فکری به حال دیده ی گریان شام کن

ای وعده ی خدا، عَلَمِ غیرت علی
ای ذوالفقار منتقم ،ای نور منجلی                 

ذکر مدام فاطمه این است، روز و شب
عجل علی ظهورک ای حیدری نسب

در اربعین شکسته شده قلب زاریا
تنها به جرم عشق حسین بن مرتضی

این قلب ها که در غمتان تیر خورده اند
زخم از سعود و ظلمت و تکفیر خورده اند

در خاک آرمیده تن زخم خورده شان
در گورهای جمعی و گمنام و بی نشان

چشم انتظار آمدنت مادر حسین
عجل علی ظهورک  ای نور عالمین

اَمن یُجیب می چکد از چشم های ماه
پیشانی کبود یمن می دهد گواه

بحرین بی قرار ظهورت نشسته است
از ظلم اشقیا پر و بالش شکسته است

آتش به بال خسته ی پروانه ها زدند
خنجر به قلب سوخته ی لاله ها زدند     

دست کثیف شمر زمان گشت بر ملا
از قلب زخم خورده ی بحرین و زاریا

فریاد حاجیان شهید است در منا
عجل علی ظهورک یا حجت خدا

تا کی دعا کنیم برای غریبی ات ...؟!
هیات به پا کنیم برای غریبی ات ...؟!

این زخم کهنه بی تو مداوا نمی شود
با عهد و ندبه ... این گره ها ... وا نمی شود

دیگر بس است این همه غربت ظهور کن
چشم انتظاری و غم و حسرت ظهور کن

ای کاش در رکاب شما می شدم شهید
 عجل علی ظهورک ای آخرین امید

شاعر : نعیمه امامی