شعبان که می رسد همه عالم معطر است
مست جمال نرگس و سرو و صنوبر است

فیض مدام می رسد از سمت کبریا
بر هر که در سلام و درود پیمبر است

ماه سجود و ذکر و مناجات انبیا
ماه نبی رحمت و مولا و کوثر است

ماه حسین... ماه اباالفضل و عابدین
ماه نگار غایب زهرای اطهر است

ماه ولادت قمر قلب مرتضی                                        
ماه سفیر آب و علمدار لشکر است

مثل محرم است...  و لبریز یا حسین
ماه طلوع شمس و قمر ، ماه اکبر است

یک گوشه از بهشت خداوند کربلاست
آن گوشه با تمامی عالم برابر است

پر می کشد به وسعت کرببلای عشق
فطرس، که در طواف حسین بن حیدر است

شعبان که می رسد غم دل می رود ز یاد
دل بی قرار یوسف زیبای کوثر است

گاهی نشسته گوشه ای از صحن جمکران
گاهی کنار مرقد دلدار و دلبر است

جانم به نیمه می رسد از نیمه های ماه
حتما می آید از سفر این ماه آخر است

نعیمه امامی- 21 اردیبهشت95

شاعر : نعیمه امامی