یا  ابو الفضل العباس   علیه السلام

قمر آسمان مولایی
بی نظیری...  عزیز و آقایی

مادرت گرچه نیست بنت نبی (ص)
تو عزیز وجود زهرایی (س)

دستهایت سخاوت محض اند
مفتخر گشته ای به سقایی

از میان تمام عالمیان
تو علمدار آل طاهایی

آسمان بهشت سهم تو است
از ازل،  اهل عرش اعلایی

گاه دلداده ای و گه دلدار
گاه مجنون و گاه لیلایی

در وفاداری و ادب ، کامل
نام زیبای تو ، ابوفاضل (ع)

ای خدای ادب...  اطاعت محض
غیرت بی کران... شرافت محض

خار چشمان منکران علی(ع)            
یل ام البنین،  شجاعت محض

مشک تو روی بال جبرائیل
دست بارانی ات سخاوت محض

آیه های وجودت عشق و یقین
هستی ات ذوب در ولایت محض

نوکرِ نوکران تو عباس (ع)
پادشاه است در سعادت محض

بند بند وجود توست حسین (ع)
همه بود و نبود توست حسین (ع)

تو علمدار لشکری عباس(ع)
تکیه گاه برادری عباس(ع)

چون تو هرگز نیافریده خدا
که چونین کرده دلبری عباس(ع)

در رجز خوانی ات شبیه پدر
اسد الله و محشری عباس(ع)

در میان تمام هاشمیان
ماه زیبای حیدری عباس (ع)            

مادرت گفته در حضور حسین(ع)
کن غلامی و نوکری عباس(ع)

به مقامات عالی ات سوگند
بر شهیدان تو سروری عباس(ع)            

قلب زینب کنارت آرام است
سرو رعنای خواهری عباس(ع)

ای عموی لبان تشنه ی دشت
زمزمی یا که کوثری عباس (ع)...!

 ای عزیز دل و نگار حسین(ع)
تپش قلب بی قرار حسین(ع)

صاحب عشق و مهرِ اهلِ ولا
ساقی بی قرار کرب وبلا

حک شده بر دو بازوی شَرفَت
اَشهدُ اَنَّ.. یا علی مولا

قلب لشکر، .. ستون خیمه ی عشق
غیرتت کرده در جهان غوغا

ای که دریا به پایت افتاده
آسمان ها دخیل  تو سقا

در طواف اند قدسیان و ملک
روز و شب، گِرد آن قد رعنا

روی دوشت ستاره می چینند
کودکان حرم از آن بالا

هر کجا روضه ات به پا باشد
می وزد عطر یوسف زهرا (س)

دست هایت گره گشا شده اند
گره بگشا ز غصه ام آقا

علم اللهی و امیر سپاه
 جان نثار حریم ثار الله

ای نگاهت بهشت روی حسین(ع)
آبروی تو آبروی حسین(ع)

قلب تو می تپد در آن سینه
که پریشان شد از سبوی حسین(ع)

غم عالم ز سینه اش رفته
تا نظر کرده ای به روی حسین(ع)

رخصت از ماه کربلا گیرد
هر که راهی شود به سوی حسین(ع)

صاحب بیرق و علم ،  بگذار
تا ببوسم غبار کوی حسین(ع)

کاش آتش بگیرم از عشقت
همچو پروانه رو به روی حسین(ع)

کاشف الکرب سینه ی ارباب
این غبار شکسته را دریاب

نعیمه امامی=13اردیبهشت95

شاعر : نعیمه امامی