مناجات با صاحب الزمان (عج)
گریز روضه حضرت زهرا (س)

چه عشق قشنگی
چه آغوش گرمی
برا نوکری که
نکرد از تو شرمی

تو کارت درسته
تو کارت ثوابه
می زاری که بندت
رو پاهات بخوابه

الهی رو پلکِ
تو آروم بگیرم
الهی رو پاهات
بیفتم بمیرم

همیشه نفس هام
تو سینه میفته
زمانی که یاد
مدینه میفته

مدینه یه کوچه
مدینه یه مادر
مدینه یه آتیش
به پشت همون در

همون در که جبریل
برای ورودش
اجازه میخواس از
خدای ودودش

همون در شکستش
با پاهای چل مرد
امون از غریبی
امون از غم و درد

تو شبهای غربت
حسن گریه داره
حسین جای بالش
رو در سر میزاره

شاعر : جعفر ابوالفتحی