افتاده دست و پای دلم، زیر پای تو
احرام بسته‌ام به صفا و منای تو

آن کعبه‌ای که ساخته شد در حجاز، هم
مُحرم شده است دور سر کربلای تو

رکن عراقی حرمت سمت مکه است
افلاک در زیارت صحن و سرای تو

رکن یمانی حرمت سمت علقمه
از تل زینبیه شدم مبتلای تو

زمزم دخیل بسته به دست فرات و مشک
واجب شده است حکم عطش با دعای تو

میقات و مشعر و عرفاتم... فقط همین!
یک اربعین پیاده- سوی نینوای تو

آن دم قبول می‌شود این حج، که در حرم
با ذکر یا حسین! بمیرم، برای تو

پر می‌کشد به حُرمت تو فطرس ملک
وقتی شده است مرهم زخمش دوای تو

کی می‌رسد غریب مدینه به کربلا...؟  
پر می‌شود زمانه ز حال و هوای تو

27 فروردین 1394

شاعر : نعیمه امامی