من سرا پا رنج و دردم ـ کرده عشقت کوچه گردم
حـال مـن دارد تـمـاشـا ـ يابن الزهرا يابن الزهرا
شـمع بي پروانه ام مـن ـ صـيد دور از لانـه ام من
مـانـده ام تنهـاي تنهـا ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
بر من و بر غربتم گريد در و ديوار کوفه
مي روم با دست بسته بر سر بازار کوفه
غير تو دلبر ندارم     من ز تو دل برندارم
مثل باران بر سرم بارد اگر سنگ ملامت
مثل گل مي خندم و گويم سر زينب سلامت
* * * * * * * * * *
من که از بـوي تو مستم ـ تـا که هستم با تو هستم
من به گيسويت اسـيرم ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
سر به ديـوارم حسين جان ـ من تـرا دارم حسين جان
امشـب از عشقت بميـرم ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
شاهد تنهايي مهمان بود ماه و ستاره
مي کند هر کوچه امشب غربت من را نظاره
عمر من عمرم تمام است     ميهمان بر روي بام است
آنقدر گويم که حرف از ظلم بي اندازه باشد
من فداي پيکر تو حرف نعل تازه باشد
* * * * * * * * * *
مانـده ام اي آرزويـم ـ بـا تـو گـويـم يـا نـگـويم
اين دلـم در اسـتخاره است ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
اي همـه هستم فـدايت ـ مختصر گـويـم برايـت
آن يکي از صـدهزار است ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
يا ميا يا که مياور همره خود شير و خواره
با لب پرخون بگويم از سر دارالعماره
بين آنها گفتگو بود     صحبت از زير گلو بود
من ز تو دورم وليکن کوفه از مردي به دور است
من بقربان سر تو صحبت از کنج تنور است
* * * * * * * * * *
مي زنم اي بي قرينه ـ سنگ عشقت را به سينه
آفـتـاب عـالـم آرا ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
اي امـامـم اي نگـارم ـ من ز خونم مي نگـارم
سيد و سالار و مولا ـ يابن الزهرا ـ يابن الزهرا
تو سرا پا ناز و من ناز تو را با جان خريدم
کس نمي داند که اينجا من چه ديدم يا شنيدم
من که پا بوس تو هستم       فکر ناموس تو هستم
اي که داري همرهت اي لاله هفتاد و دو لاله
بين ره محکم کن امشب معجر طفل سه ساله
* * * * * * * * * *
سيد محسن حسيني

شاعر : سید محسن حسینی