ميون شهر بي وفايي نه يه ياري نه آشنايي
دلت وخوش كردي حسین جان به چه قوم وچه آدمايي
زينبت مي شه بي برادر بي علمدار و يار وياور
يا مي گيره عزاي معجر اي حسين جان اگر بيايي
ميا اي دلدارم كه ديده خونبارم
ميا، نذار زينب اسير بشه نذار از غصه پير بشه
حسين، يا ثارالله
======================
اي شه بي قرينه برگرد تو رو جون سكينه برگرد
اگه مي خواي رباب داغ اصغرش رو نبينه برگرد
اگه مي خواي نميره زينب يا عزات و نگيره زينب
يا نبيني اسيره زينب باز بسوي مدينه برگرد
به جون عباست گل خوش انفاست
ميا، كه مي افته روي زمين دست ماه ام بنين
حسين، يا ثارالله
=======================
كوفيا پستن وحقيرن كه به سیم و سکه اسيرن
دارن اينجا آماده ميشن كه برات مهموني بگيرن
بساط رقاصي آوردن دارن اينجا آذين مي بندن
كه به ناموس تو بخندن الهي كوفيا بميرن
لبم،خون آلوده خيالم آسوده
حسين،كه به ياد طفل رباب نمي نوشم يه قطره آب
حسين، يا ثارالله
=======================
كاش تو شبهاي مسلميه ميون صحراي ماريه
مي گرفتيم بساط روضه به روي تل زينبيه
تا سحر روي تل مي مونديم دل توي شعله مي سوزونديم
روضه مسلم ومي خونديم ميون دشت غاضريه
دلم، تنگه آقا غم آهنگه آقا
حسين،ميگم اينقدر حسين حسين ،تا برم بين الحرمين
امیر حسین الفت
__________________________________
@amirhoseinolfat
شاعر : امیر حسین الفت
- دوشنبه
- 29
- شهریور
- 1395
- ساعت
- 9:36
- نوشته شده توسط
- feiz
- شاعر:
-
امیر حسین الفت
ارسال دیدگاه