حضرت چند روز آخر زندگی، دیگر رمقی در جانش نمانده و هر که به ملاقاتش می آمد، حضرت را نمی شناخت.

لحظات آخر ، صدا زد :

اسماء ! نگاه کن من بدنم را خوب شستم ، دیگر تو نگذار حضرت علی (ع) پیراهن از تن من بیرون آورد (تا غسل دهد)، اگر خواست مرا غسل دهد از زیر پیراهن باشد.(1)

(بعد از آنکه حضرت سفارش فرمود که پس از لحظاتی خواب، او را بیدار کنم) دیدم صدایش نمی آید. رو به قبله خوابیده و پارچه ای روی صورتش کشیده صدا زدم یا بنت رسول الله ! دیدم صدایش نمی آید.چنان وحشتی مرا فرا گرفت - با خود گفتم ، نکند آن لحظه ای را که خودش انتظار می کشید - زبانم لال - فرا رسیده باشد. کم کم آمدم جلو ، تا روپوش از صورتش برداشتم ، دیدم فاطمه (س) از دنیا رفته. (2)

منابع:

(1) منتهی الامال جلد یک ص 262

(2) منتهی الآمال ج1 ص 263 / جلاالعیون ص 271/ کشف الغمه ج1 ص 500/ بحار الانوار ج 43 ص 186 / .....