داری هوای هیئت مان می کنی حسین
لبریز از فضیلت مان می کنی حسین
داری به سمت هیئت مان گام می زنی
دل آشنای غربت مان می کنی حسین
همراه خویش اکبر و قاسم می آوری
سرخوش از این رفاقت مان میکنی حسین
ما بچه های گمشده ی مادر توایم
از بس که عشق قسمت مان می کنی حسین
ما آیه های سوره ی لب تشنه ی توایم
بر روی نی تلاوت مان می کنی حسین
بیمارهای روحی دیوانه ات شدیم
با روضه ها، طبابت مان می کنی حسین
ما را کنار نام خودت می نشانی و
لبریز عشق و حرمت مان می کنی حسین
یک استکان چایی روضه که می دهی
مست از شراب هیئت مان می کنی حسین
ما دلخوشیم، دلخوش این که به روز حشر
با خنده ای شفاعت مان می کنی حسین

شاعر : ایوب پرندآور