غریب

نیا نیا گـل زهـرا دلم رضای تو نیست       دلـم بـرای غیـر است و آشنای تو نیست

نیا و آن قدمت را به شهـر ما مگـذار       در این دیار که بویی از آن خدای تو نیست

غریب بوده و هستی غریب تر شده ای       نیا که جـا عزیز است و جان فدای تو نیست

نیا تو وقتی بیایی به روت می جنـگم       مخور فریب زبانم دلم که جای تو نیست

دوباره باز محرم  دوباره نامه ی اشک        هـزار نـامه ی دیده یکی بـرای تو نیست

همانکه جدت حسین میرود بکوفه بس است         نیا دگر ، به دیـارم که با وفای تو نیست

برای جد تو بعضی سلاح و اسب دادند       ببین که هستی ام حتی یکی بِپای تو نیست

پیمبر هستی و قلبی نشـد طرفـدارت        دلی چـو چاه علی و دلی حـرای تو نیست

ظهور کن تو زمانی که خـیـزرانِ دلـم        به قصد ضربت لبهایت و جفای تو نیست

                        نیا که ایـن دل محسن شـده بـرای دگـر

                        نیا که خانۀ این قلب من سرای تو نیست