رميده ايم بيا و شكار كن ما را
به نوكري خودت اختيار كن ما را
 
به پاي آبله دار پياده گان  حرم 
بيا به كشتي عشقت سوار كن ما را
 
اگر چه چشمه اشك است چشم نوكرتان
به پاي كوه غمت آبشار كن ما را
 
دو چشم اگر كه بگريند تيغه دو لبند
به حرمت پدرت ذوالفقار كن ما را
 
عوض نمي شوم الا به كيمياي نگاه 
چنان زهير به عشقت دچار كن ما را
 
قسم به موي سپيد حبيب،شاه غريب
شهيد راه محبت دوبار كن ما را
 
اگر به درد خودت هم نخورد اين دل سنگ
ببر مدينه و سنگ مزار كن ما را
 
به"مجلسي"كه در آن از"بِحار"مي خوانيم
به اذن مادرت ابر بهار كن ما را
 
مگر نه اينكه سرت دست نيزه دار افتاد
بيا و ملعبه نيزه دار كن ما را

شاعر : سعید پاشازاده