بر سینۀ خود میفشارم زانوی غم را
وقتی که بی تو باز می بینم محرم را

صاحب عزا با دست های خویش کوبیدی
 بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را

ای آسمان چشمۀ جوشان اشک خون
پربارتر کن بارش این اشک نم نم را

هرشب میان کوچه ها بر سینه خواهی زد
وقتی که می خوانند شور و نوحه و دم را

بر رشتۀ پرچم دخیل گریه می بندم
آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را

با اذن زهرا اذن مولا اذن پیغمبر
با اذن تو پوشیده ام این رخت ماتم را

دلشوره دارم اربعینم را همین اول
امضا کن آقاجان برات کربلایم را

شاعر : محمد بیابانی