دلم گرفته باز اي خدا، آه
سوز بده سوز جگر مرا آه
تا به هوايش بشوم فدا آه
يا كه شوم كشته ی بي هوا آه
حسين آمده به كربلا آه

هلاك شاهم و خراب سقا
مست حسينم از شراب سقا
دست من و لطفِ جواب سقا
كاش نراند ز حرم مرا آه
حسين آمده به كربلا آه

ستاره هاي آسمان طه
فرشته هاي خاندان زهرا
دلاوران دودمان مولا
كجا روند اين همه... كجا؟ آه
حسين آمده به كربلا آه

قاطبه ی قافله، اهل دعا
بر لبشان زمزمه ی ربّنا
همنفس اين همه روح رها
فاطمه محبوبه ی مصطفي آه
حسين آمده به كربلا آه

گاه عقيله رو كند به سقا
گاه به سوي لاله روي ليلا
گاه بگويد به حسين زهرا
دور مشو ز محملم... بيا آه
حسين آمده به كربلا آه

پشت قدِ برادران زينب
آه، نگاه نگران زينب
قافله ی اشك روان زينب
راوي درد است و غم و بلا آه
حسين آمده به كربلا آه

ملتهبم به التهاب زينب
مضطربم ز اضطراب زينب
فداي ديده ی پرآب زينب
ذكر لبش حسين... يا اخا آه
حسين آمده به كربلا آه

چقدر كودكان با ملاحت
كنار مادران در استراحت
مخدّرات با خيال راحت
بي خبر از بلا و ابتلا... آه
حسين آمده به كربلا آه

داغ عزيز ديدن و... شكستن
دل ز خوشي بريدن و... شكستن
زخم زبان شنيدن و شكستن
آه ز روزگار بي وفا آه
حسين آمده به كربلا آه

چه گويم از درد و غم و بلا؟... وای 
خيمه و هجمه هاي ناروا وای
هجوم دشمنان بي حيا... وای
حراميان و حرم خدا... آه
حسين آمده به كربلا آه

از آن طرف سري به نيزه بالا
از این طرف تني به روي صحرا
دور ز غيرت نگاه سقا
شكست حرمت حرم... خدا آه
حسين آمده به كربلا آه

شاعر : مجتبی روشن روان