یارب این ماه کدامین مه و امشب چه شب است                  ***                که فلک غرق نشاط است، زمین در طربست

شد مگر چشم مه امشب به جمالی روشن                    ***                    کاین چنین خرم و تابنده و پر خنده لبست

آری از منظره ماه و کواکب پیداست                     ***                                که شب سیزده ماه شریف رجب است

گوش دل باز کن ای بی‌خبر از عالم غیب              ***                                 تا منادی دهدت مژده که امشب چه شبست

مژده جبریل امین از عرش برین                    ***                                       که مبارک شب میلاد امیر عرب است

ذات اقلیم ولایت که همایون ذاتش                ***                                      مطلع نور حق و آئینه ذات ربست

مه خورشید و زمین و فلک و لیل نهار              ***                                    به ولای علی و آل علی منتسب است

علی عالی اعلی اسدالله که او                       ***                                     گردش دایره کون و مکان را سبب است

با چنین جلوه که از پرده برون آمده‌ای                    ***                              که کنم جان به فدای تو نه جای عجب است

هر که با خط ولای تو رود در دل خاک               ***                                    فارغ از محنت و آسوده ز رنج و تعب است

در پی رزم پی کشتن روبه صفتان                   ***                                   همچو شیریست که در حالت خشم و غضب است

نرسد شهد به شیرینی گفتار علی                 ***                                  که کلامش چو درختی‌ست که غرق رطب است

خلق را دوستی شاه ولایت روحی است             ***                              که روان در تن و شریان و ورید و عصب است

دم فرو بند «رسا» قطره به پیش دریا                ***                                 عرض اندام نمودن نه طریق ادب است     (دکتر قاسم رسا)

منبع:مرکز نشر و اعتقادات