اي يارم، خون كردي دلم را، با هَل مِن مُعينَت
جان بر لب، كردي خواهرت را، با صوتِ حَزينت
از غربت دم مَزن، نزدِ من اي برادر
نذرِِ تو تحفه ام، اين دو سَرو و صنوبر 2
واويلا  واويلا  يَابن زهرا حسين جان 2

یا اخا، سهمم را جدا از، این سفره مگردان
طفلانم، همچو اکبر خود، راهی کن به میدان
گرچه کودک ولی، با غیرت قرینند
راضی نشو مرا، در اسارت ببینند 2
واويلا  واويلا  يَابن زهرا حسين جان 2

شاعر : سید حسین خدایار