حالی بده همیشه بخوانم دعا فقط
فهمی به من بده که بخواهم تو را فقط

دردی حواله کن که بفهمم چه میکشی؟
بی فایده ست ناله ی آقا بیا فقط

پایی بده که در به در خیمه ات شویم
فانی شویم در جَلَوات شما فقط

هوشی بده که وقت بلایا و فتنه ها
تکیه کنیم بر غم آل عبا فقط

جانی بده به پای نگاهت فدا کنم
پرپر زدن ز  عشق تو دارد صفا فقط...

عزمی بده به دغدغه ی تو عمل کنیم
کی میشود وصال تو با ادّعا فقط؟!

شوری بده شرر بزند بر شعور من
آهی بده به سوی تو باشد رها فقط

سوزی بده به سینه ی من تا که روز و شب
روضه بخوانم از شَه کرببلا فقط

روزی خبر بده به غلام سیاه خود...
یک شب بیا به خیمه ی ما... بی صدا فقط
***
ما از کسی به جز تو نداریم انتظار
عالم درست میشود... آقا بیا فقط!

شاعر : مجتبی روشن روان