لالا، لالا
بمیره مادرت، که بیقراری تو
حتی برا گریه، رمق نداری تو ۲
لالا، لالا
چشاتو باز کن غم و از چشام بخون گُلم
دستم کوتاهِ از زمین و آسمون گُلم
کسی چه میدونه دلم چطور شور میزنه
خدا‌! غنچم بی آبِ در حال پژمردنه
لالا لالا لالا، آخه چکار کنه، مادری که شیر نداره

لالا، لالا
با گریه غصّه ی، من و بیشتر نکن
منِ شرمنده رو، شرمنده تر نکن ۲
لالا، لالا
چشات خون اُفتاده علی کُشتی من و بسه
میخوای بری میدون از گریه هات مشخّصه
حالا که جوشن نداری پس لااقل بذار
بندای قنداقه تو خوب مُحکم کنم یه بار
لالا لالا لالا، آخه چکار کنه، مادری که شیر نداره

شاعر : عبدالله باقری