ای یاس      در بین خون تپیده
بر خاک از     صد غصه پا کشیده
ای ماه هاشمی     سردار لشکرم
ساقی تشنگان     آب آور حرم
آه ،ای امیدم، از غم تو، من خمیدم

ای ماه      شب های تار زینب
آرام      قلب و قرار زینب
هرگز نمی شود     این غصه باورم
تیر از نگاه تو     گیرم برادرم
آه، ای علمدار، گشته ای در، خون گرفتار

برخیز ای     دلدار آشنایم
می خندد     دشمن به گریه هایم
خواندی برادرم     اما خزان شدی
همسایه ی غم     قامت کمان شدی
باز ، می توانی، یا اخایم، تو بخوانی

ای ماهم     در بین خون نشستی
پشتم از     داغ غمت شکستی
گردیده علقمه      پر از شمیم تو
بوسه بگیرم از     دست کریم تو
آه، تشنه سقا، دارد اینجا، بوی زهرا

از خیمه     از سینه های عطشان
می آید     فریادِ ای عمو جان
از مشک خود اخا     گرمِ حراستی
بالله تو بهترین     تفسیر غیرتی
آه ، دستت افتاد، ،  هستی منرفته بر باد

چون آبِ     مشکت نگارِ مه رو
پاشیدی     با قطره ها به هر سو
ای یار با وفا     حیدر نشان شدی
قاسم جوان شده     تو نوجوان شدی
چون ، قاصدک ها، ، با نسیمی، بین صحرا

شاعر : احسان جاودان