من مرد نبودم که علمدار تو باشم
چادر به سر انداخته ام یار تو باشم

سهم همه شش_گوشه و روزی من این است
سرگشته ی در حسرت دیدار تو باشم

مردم پی درمان گرفتاری خویشند
من آمده ام روضه گرفتار تو باشم

آرام و قرار دل دیوانه ام این است
آواره ی هر کوچه و بازار تو باشم

یک عمر دعای سر افطار من این بود؛
منظور دعای سر افطار تو باشم

والله که تا غایت عرفان قدمی نیست
تا معتکف گوشه ی دستار تو باشم

ای شاه که بر نیزه نشستی نظری کن
یک لحظه غبار کف دربار تو باشم

مینرا سادات دهقانی