داده خدا مقام مرا خادم الحسین
ارباب خوانده نام مرا خادم الحسین

من بی حسین گمشده ای بی نشانه ام
بنویس پس تمام مرا خادم الحسین

مثل ازل در اول روز تولدم
برداشته است کام مرا خادم الحسین

هر صبح و شام همدم فطرس شود دلم
یعنی برَد سلام مرا خادم الحسین

نامردمان زنند اگر طعنه ام چه غم
دارند احترام مرا خادم الحسین

ارباب من بدستِ کریمش نوشته است
نسلِ علیَ الدوامِ مرا خادم الحسین

داده قلم بدستِ دلم صاحبِ علَم
تا بشنود پیام مرا خادم الحسین

میگفت آیه های سرِ روی نیزه ها
احیا کند قیام مرا خادم الحسین

از حنجرِ بریده صدا زد اناالغریب
تکرار کن کلام  مرا خادم الحسین

شاعر : محمود ژولیده