می نوشم امشب واژه ها را از سبویت
پر میشود جام عطش از آبرویت

سجاده ات پهن است در محراب ، حالا
تر میشود ابیات از آب وضویت

مهر نمازت از کدامین خاک پاک است؟
اینگونه چرخیدست عالم رو به سویت؟

تکبیر میگوید غزل (الله اکبر)
بوی خوش سیب است اینک از گلویت . . .

قد قامتت کرده قیامت عالمی را
در سجده رب العالمین در گفتگویت

تبدار دار هستم در ورقهای صحیفه
مانند وقتی که تو دیدی روبرویت

مردی کمر خم کرد از داغ برادر
چشم انتظاری ماند آنجا که عمویت ...

شاعر : سید حسن رستگار