با جلوه های گاه گاهت روی نیزه 
دل می بری باروی ماهت روی نیزه

لبیک میگوید خدا از عرش برتو
با ذکر یا رب یا الاهت روی نیزه

قاری قرآن میشوی در بارش سنگ 
منزل به منزل بین راهت روی نیزه

جان مرا میگیری ای روح و روانم 
با اشک خون و سوز آهت روی نیزه 

 خون سرت مثل سرم که سنگ خورده
می ریزد از زلف سیاهت روی نیزه

غصه نخور  اینکه  سر بازار رفتم 
می میرم از شرم نگاهت روی نیزه

دراین شلوغی ها علی اصغرتو 
می بینی اش خوابیده راحت روی نیزه 

با اینکه پاشیده سر عباس اما 
او همچنان  باشد سپاهت روی نیزه

هر سنگ  آمد بر سر عباس میخورد
حالا شده پشت و پناهت روی نیزه 

درآسمان محمل بی سایبانم 
دل میبری با روی ماهت روی نیزه

شاعر : حسین رحمانی