ای صبا گو به فلک شرح شب تار مرا

به رضایم برسان حال دل زار مرا

روز وشب اشک بریزم ز جگر آه کشم

بارالها بنگر دیده خونبار مرا

تا که از خانه و کاشانه مرا دور کند

خصم در قعر سجون کرده گرفتار مرا

روزه دارم من وچون لحظه افطار رسد

خصم با ضربت سیلی دهد افطار مرا

ستم وزهر جفا حبس وشکنجه یارب

با چه جرم داد عدو این همه آزار مرا

من چه کردم که پس از این همه آزار و ستم

کشت با زهر جفا دشمن خونخوار مرا

آخر از کینه خود با رطب زهر آلود

پاره پاره بنمود قلب شرر بار مرا

کنج زندان به شب آخر عمرم یارب

برسان در بر من دختر غمخوار مرا

بارالها چه شود با دل و با قلب رضا

گر ببیند پسرم این تن بیمار مرا