بر روی نیزه ها چقدر جابجا شدی 
اصلا چرا چنین هدف سنگ ها شدی

حالا خودت بگو برادر نیزه نشین من 
این چندمین شب است که از من جدا شدی ?

دزدیدنت زمن که زمن دور گشته ای 
باور نمی کنم که شما بی وفا شدی

در مجلس شراب و می و رقص و خنده ها 
بر تشتی از طلا نشستی و وقتی که پا شدی 

دیدم که خیزران به لبت زخم ها زده 
اصلا چرا زنیزه اعدا جدا شدی ? 

ای روضه خوان کرببلای تو جبرئیل 
تو علت چکیدن اشک خدا شدی 

شاعر : یاسر مسافر