ای محسن شش ماهه ی دیده نگشوده
رفتی و نهان ماند غمت تا به قیامت

ای قبله ی حاجات ، دو دنیاست دخیلت
ای سر نهان گشته ، عیان است مقامت

مدح تو همین بس که تویی زاده ی زهرا
مدح تو همین بس که تویی نور امامت

ای نور دل فاطمه گر جلوه نکردی ....
... نادیده هویداست علی بین جمالت

ای غنچه ی نشکفته ی گلزار پیمبر
بی شک نبوی گونه بُوَد جمع خصالت

شش ماه شدی فاطمه را مونس و همدم
شش ماه ربودی ز دل فاطمه طاقت

در خاطر زهرا و علی بود همیشه
تا این که بیایی و شوی خوش قد و قامت

ای روضه ی سربسته اولاد پیمبر
ای روضه ی ناگفتنی آل ولایت

آقا چه بگویم که تو را بغض علی کشت
آقا چه بگویم من از آن شرح جسارت

تو بودی و زهرا و در و تیزی مسمار
بشکست در آن معرکه ی خون پر و بالت

بگذار دگر هیچ نگویم ز غم تو
باید که کند فاطمه داغ تو روایت

شاعر : ناصر شهریاری