ما که پروانه‌صفت دور شما سوخته‌ایم
آتشی در دل انس و ملک افروخته‌ایم

همگی سینه‌زن مکتب عظمای توأیم
ما بصیرت ز شهیدان تو آموخته‌ایم 

در جهان گریه و مرثیه و دم ثروت ماست
مابقی را به سر زلف تو بفروخته‌ایم

ما مسلمان شمائیم و به دستور شما
چشم خود بر دو لب نائبتان دوخته‌ایم

 نُه دی جلوه‌ای از روضه‌ی پر فیض تو بود
با غم عشق تو طومار ستم سوخته‌ایم

"عمر ما رفت، ولی شکر که یک کرب و بلا
توشه بهر سفر آخرت اندوخته‌ایم"

شاعر : مصطفی هاشمی نسب