عاقبت روزی ذبیح ذوالفقارت می شوم
یا شکارم می کنی یا خود شکارت می شوم

افضل الاوقات من وقت به یادت بودن است
لحظه ای که واقعا دلْ بی قرارت می شوم

بی پناه افتاده ام٬ آیا پناهم می دهی؟
مُستَجیر دست های مُستَجارت می شوم

واقعا شرمنده ام با نامه ی آلوده ام
موجب این غصه های بی شمارت می شوم

بین نوکرها به این آواره هم جا می دهی
بین نوکرها سگ ایل و تبارت می شوم

مبتلای تو شدن اصلا نمی آید به من
با دعای مادرت زهرا دچارت می شوم

با ضمانت نامه از شاه خراسان، اربعین
راهی کرب و بلا بهر زیارت می شوم

هر ستونی می روم یاد رقیه می کنم
روضه خوان عمه ی ناقه سوارت می شوم

شاعر : محمد جواد شیرازی