یک وجب خاک ، میان کفنم بُگذارید
مرهمی بر بدن سینه زنم بُگذارید

یک وجب خاک ، فقط از حرم کرب و بلا
بِگُذارید ، به روی بدنم بُگذارید

حتما اینگونه کمی بوی حرم میگیرم 
ذره ای کاش ، محل بر سخنم بُگذارید

تا که در قبر ، فقط ناله زنم "وای حسین"
ذره ای تربت اعلی ... دهنم بُگذارید

همه جا جار زدم که وطنم کرب و بلاست
پس به روی لحدم ، از وطنم بُگذارید

یک وجب پارچه هم هست ، که اشک آلود است
این کمی پارچه را هم به تنم بُگذارید

کاش میشد که کمی ، تربت اعلای بقیع 
در مزارم ، ز غبارِ حسنم بُگذارید

رضا قاسمی