ای عزیز زدیده ها غائب،               
ای به یازده امام ما نائب،             
نور رخشنده معنی صائب،            
  کمکی تو نما بر این تائب،                
اینکه گردیده ازهمه خائب،                
دست ما جملگی به دامانت،            

میرسد ازکرامتت نانم،     
همه عشقم توراحت جانم،     
نوکرم من تو شاه سلطانم،     
سفره داری ومن چو مهمانم،               
داده ای دلبرا تو سامانم،                  
جان ناقابلم به قربانت،                    

ای غریب ای نگار یکتایم،
بی تو من خسته ام چه تنهایم،          
زخمیه تیغ تیز غمهایم،              
پوچ محض ست تمام دنیایم،                     
به کجایی توای دل آرایم،                                      حضرت حق بود نگهبانت،                     

به امید تو دل توان دارد،             
وزلطفت جهان امان دارد،               
عاشق ازدوریت فغان دارد،               
عزم دیدارجمکران دارد،                  
نغمه ی صاحب الزمان دارد،               
من فدایی برق چشمانت،

ذوالکرم هستی و سخاداری،
چقدر دور خود گدا داری،
در پس چهره والضحی داری،
چشمه ی جودی و عطا داری،
شکر حق در دلم تو جا داری،
نظری کن تو بر غلامانت،

جلوه ای از جلال یزدانی،
شمس تابنده و فروزانی،
صاحب عالمی سلیمانی،
تو زبانزد میان ادیانی،
معنی و فهم کل قرآنی،
ما کجا و گدا و دربانت،

همه دم میزنم دم از نامت،
مستیم شد فراهم از جامت،
میرسد رزق من زاکرامت،
چون کبوتر نشسته بر بامت،
شده ام من اسیر در دامت،
منتظر هستم و پریشانت،

جان فدایت که محرم رازی،
معنی آیه های اعجازی،
با بدی های من تو میسازی، 
تو دلیلی به هر سرافرازی،
قابلم کن برای سربازی، 
سر زنم از عدو به فرمانت،      

چشم مان را به مقدمت وا کن،
تو جهان را بیا مصفا کن،   
دم بده کار صد مسیحا کن،  
علم شیعه را تو برپا کن، 
مکه را شهر فاطمی ها کن،  
چه قشنگ است شکوه دورانت،

رضا آهی