بهترین لحظات عمرم با علی سر می شود

دیده ام از حب حیدر روز و شب تر می شود

هر سحر نامش شده تسکین قلب خسته ام

اوست تنها آن که در این سینه دلبر می شود

هر که را آقا نظر انداخت با یک گوشه چشم

نوکری از نوکرانش مثل قنبر می شود

گر کشد دست نوازش بر سر این عبد خود

هم حیات و هم مماتم طور دیگر می شود

هر  که خود را کرد سائل بر در این بارگاه

روز و حالش از تمام خلق بهتر می شود

فاش می گویم تمام آفرینش خلق اوست

ذکر خالق وقت خلقت نام حیدر می شود

یا مبدل در حقیقت یاعلی، یا حیدر است

با نگاه او پلیدی ها مطهر  می شود

نفرت و بغض عدویش یک نشان از شیعه گی است

شیعه یعنی بی امامش زار و مضطر می شود

شرط مقبولیت اعمال  حب حیدر است

عاشق او از تمام دهر برتر می شود

معجزات او نگنجد در تمام این جهان

قابل رویت کنار حوض کوثرمی شود

دست حیرت بر دهان بگرفته جبریل ملک

کنده از روی زمین تا درب خیبر می شود

نام پاکش هست سوگند خدای لم یزل

یاعلی ذکر تمام خلق محشر می شود

شرط پیغمبر شدن حب و ولای مرتضی است

مصطفی با حب او بر انبیا سر  می شود

کیست استاد تمام انبیا ، غیر از علی

حکمتش این است با احمد برادر می شود

فالق الاصباح یعنی خط شمشیر علی

هر کسی را که نشان بگرفت بی سر می شود

در تمام سختی و در اوج محنت های دهر

یاور ما  همسر زهرای اطهر می شود

قدر حیدر در جهان نشناخت الا فاطمه

پس برای یاری اش در کوچه پرپر می شود

شاعر : مجتبی قاسمی