• پنج شنبه 9 فروردین 03

 محمد قاسمی

شعری در مدح بزرگواری امام حسن مجتبی (ع) -( آيت عظمي عليّ و محشر كبري حسن )

2008
4

آيت عظمي عليّ و محشر كبري حسن
عالي و اعلا عليّ و والي و والا حسن

حبل محكم مرتضي و بهترين دم مجتبي
عروة الوثقي عليّ و واژه ي زيبا حسن

"سوره ي انسان"عليّ و "سوره ي يس"حسن
عَلّمَ الاَسما عليّ و أحسنُ الاَسماء حسن

حاكم خلقت عليّ و شافع أمّت حسن
قادرِ مطلق عليّ و مالك دلها حسن

زينت دوش رسول الله هستند اين دوتن
جان پيغمبر عليّ و دلبر طاها حسن

اوّلين نور دل صدّيق اكبر مجتبي ست
اوّلين دردانه ي صدّيقه ي كبري حسن

ذكر پرواز ملك تا آسمان هفتمين
سرّ معراج نبي در ليلة الاسرا حسن

در عطوفت، در جلالت، درشُكوه و مرتبت
آينه گردان كه نه، آئينه ي زهرا حسن

در جَمَل بر عالمي اين نكته ثابت شد كه هست
رونوشتِ حيدر كرار در دنيا حسـن

بشنو از روح الامين كه : لافتي الاّ علي
بشنو از روح القُدُس كه : لافتي الاّ حسن

ثاني إِثنَيْــنِ رسول الله در زهد و وَرَع
در كرامت چون كرام الكاتبين، يكتا حسن

بي كسي، غربت، تحمّل،صبر، داغي بر جگر
تك تك اين واژه ها را مي شود معنا حسن

چاه مخصوص غم مولاست كه در بين طشت
ريخت همراه جگر، درد دل خود را حسن

بين كوچه، بين خانه، بين مسجد، در سپاه
هرطرف رو مي كنم تنها حسن، تنها حسن

او گذشت از سهم خود تا ذكر ما اين گونه شد
يا حسين و يا حسين و يا حسين و يا حسن

خورده بر تابوت او هفتاد چوب تير و هست
پيشواز ظهر خون آلود عاشورا حسن

شاعر : محمد قاسمی

  • پنج شنبه
  • 18
  • خرداد
  • 1396
  • ساعت
  • 7:43
  • نوشته شده توسط
  • سید محسن احمدزاده صفار

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران