با چشم كریم تو، نشان داد كرم را

زیبایى حُسن همه ى لوح و قلم را

در وسعت باران كرامات تو پیداست

كرسى و فلك، دست تو دادند دلم را

در ماه خدا، مهر رخت جلوه گر آمد

تا اینكه نشاندى به دل خاك ،قدم را

عطر ملكوتى بقیع است كه پیچید

مدهوش كند تا كه عرب یا كه عجم را

تا ابر محبت به دل عاطفه گرم است

از ما بپذیر ،اصل كرم ؛این همه كم را

اى كاش براى تو سحرگاه همین ماه

با صاحب آدینه، بسازیم حرم را

شاعر : محمد مهدی عبدالهی