در وداع با ماه مبارک رمضان

رباعی اول:

رفتی ز نظر چه زود ای ماه خدا

تنها شده ایم چه سود ای ماه خدا

از ما تو مگر وفا ندیدی رمضان

محروم شده ایم ز جود ای ماه خدا

رباعی دوم:

سرمست توایم بهار قرآن رمضان

از هست توایم بهار قرآن رمضان

هرچند که می شوی ز ما دور، ولی

پیوست توایم بهار قرآن رمضان

رباعی سوم:

پنهان شدی ز دیده هامان رمضان

آه! بی نگهی به برده هامان رمضان

هرچند کنی ثواب اعمال زیاد

صد حیف کم است کرده هامان رمضان

رباعی چهارم:

در وادی عشق باز تو را خواسته ایم

با اشک دو دیده باز وضو ساخته ایم

ای ماه خدا چگونه باز تاب فراق

پس زود بیا که در فراق باخته ایم

رباعی پنجم:

آه! بعد رحیل ماه مهربان چه کنیم

بی لطف حضور عندلیبان چه کنیم

سی روز کنار خوان او بوده، ولی

باشیم اگر ز بی نصیبان چه کنیم

پ.ن:

وزن: مستفعل فاعلات مستفعل فع

پیوست: ضمیمه، منضم، الحاق، ملحق، وابسته

رباعی آخر وام گرفته از این بیت غزل دیوان حضرت حافظ است که:

ای منعم آخر بر خوان جودت

تا چند باشیم از بی نصیبان

شاعر : مریم موسوی